Zaglądając jesienią do ogrodów i na balkony, można zauważyć piękną paletę barw, kwitnących, małych roślinek, które towarzyszą nam do pierwszych mrozów. To wyjątkowe Begonie, które, choć delikatne, do późnej jesieni zdobią kwietniki.
Begonie, chociaż posiadają nieduże kwiatki, to jednak w ogromnej gamie kolorów. Występują różowe, czerwone, malinowe, szkarłatne, ale również kremowe, morelowe czy brzoskwiniowe a nawet białe. Różnią się, nie tylko kolorami, ale także kształtem i wielkością kwiatków oraz liści.
Istnieją również dziesiątki odmian tych roślin, począwszy od tych z ogromnym kwiatostanem, a skończywszy na maleńkich kwiatkach, za to z dużymi, metalicznie lśniącymi liśćmi, które bardziej przyciągają uwagę oglądających je osób. Z tego też powodu roślina tak, choć często spotykana w polskich domach i ogrodach, nie jest jednoznacznie kojarzona z nazwą Begonia.
Zazwyczaj używane jako rośliny domowe, Begonie mają tropikalne i subtropikalnych pochodzenie. Niektóre z nich są uprawiane dla ich asymetrycznych, wzorzystych i barwnych liści, zaś inne, aby dodać koloru swoimi barwnymi kwiatkami do zacienionych obszarów ogrodów.
Odmiany różnią się od siebie wielkością i występują od małych, doniczkowych roślin po krzaczaste, nawet 5 metrowej wysokości. Lubią, zarówno nasłonecznione, jak i zacienione miejsca, w zależności od gatunku. Begonie kwitną od wczesnego lata aż do pierwszego mrozu. Czas kwitnienia może się różnić, ponieważ, jeśli uprawiane są w pomieszczeniu, niektóre rodzaje mogą kwitnąć przez cały rok.
Begonie są toksyczne dla zwierząt domowych i to bulwy są najbardziej trującą częścią. Nie są toksyczne dla ludzi, chociaż mogą powodować reakcje alergiczne.
Do sadzenia warto wybrać lokalizację, częściowo zacienioną lub z rozproszonym światłem słonecznym. Ważna jest dobra cyrkulacja powietrza, by zapobiec rozprzestrzenianiu się pleśni. Młode bulwy Begonii szybko kiełkują położone na wilgotnym podkładzie i przykryte pudełkiem plastykowym. Wtedy można je już przesadzać do ziemi, w nasłonecznionym miejscu, gdzie mogą nieco podrosnąć i wzmocnić się. Dopiero potem powinny być lokowane w docelowym obszarze ogrodu. Do ziemi przesadzamy je oczywiście, gdy już skończą się przymrozki. Pod koniec lata warto zmniejszać ilość wody przeznaczonej do podlewania i odcinać pożółkłe liście. Bulwy wykopać z pierwszymi mrozami, wyczyścić i osuszyć w słońcu przez tydzień. Przechować zapakowane w torbę papierową, w suchym miejscu, aż do lata, gdy można je znowu po wykiełkowaniu, posadzić do gleby. Begonie mogą tworzyć wspaniałe kompozycje w ogrodzie jako same skupiska tych kwiatów, ale również doskonale będą współgrać kolorystycznie z innymi roślinami, takimi, jak na przykład wrzosy. Ich różnorodność kolorystyczna sprawia, że są wybitnie atrakcyjnymi roślinami, służącymi do podniesienia piękna ogrodu, nie tylko latem, ale również, a w zasadzie szczególnie jesienią, gdy już tak mało roślin kwitnie w tak barwny sposób. Posadzone w dużych skupiskach będą z pewnością przywoływać swą imponującą kolorystyką wspomnienia lata.
Kwitnące Begonie można również przesadzić z ogrodu do doniczek i przenieść do wnętrza pomieszczeń z końcem jesieni. Gleba powinna być wilgotna, ale nie zbytnio i odpowiednio użyźniona. Warto stopniowo zmniejszać im ilość światła, by w wyniku stresu nie straciły zbyt szybko kwiatów i liści. Odpowiednie będą okna na wschód, zachód lub południe, ale z dala od grzejników. Gdy wróci lato wystarczy odwrócić cały ten proces.
Wszystkie Begonie są niezwykle łatwe w uprawie i kwitną aż do pierwszych mrozów, więc są to naprawdę wyjątkowe rośliny, których pięknem możemy się cieszyć prawie przez cały rok. Wystarczy tylko odpowiednio dbać o nie i uważać, by nie miały zbyt dużo wody i nie przemarzły w czasie pierwszych przymrozków.